مجموعه فعّالیتهاى ادبى ایرانیان باستان که به دو صورت شفاهى و مکتوب و به تمامى زبانهاى ایرانى است. بخشى از آنها دولتى است، مانند سنگنوشته‌هاى شاهان و نوشته‌هاى روى سکّه‌ها و بخشى دیگر، مبتنى بر داستانهاى ملّى، افسانه‌ها و بعضى از آداب و رسوم اجتماعى است و پیکرة اصلى ادبیات شفاهى غیردینى پیش از اسلام را تشکیل مى‌دهد. امّا بیشتر آثارى که از این دوران به صورت مکتوب بر جاى مانده با دستگاههاى دینى زردشتى، بودایى، مانوى و مسیحى مرتبط است و بدنه اصلى ادبیات دینى ایران پیش از اسلام را مى‌سازد. در ایران پیش از اسلام، آثار دینى و ادبى معمولاً به کتابت درنمى‌آمده و بیشتر به صورت روایى، سینه به سینه، منتقل و حفظ مى‌شده است. مثلاً کتاب اوستا ، پس از سده‌ها انتقال شفاهى، سرانجام در دورة ساسانى به کتابت درآمد .
بازدید : 546
پنجشنبه 7 اسفند 1398 زمان : 7:44
